අගුළු කඩා කාමරයට ඇතුළු වූ සැණින් දුහුවිල්ලෙන් බර වූත් දුර්ගන්ධයේ තාපයෙන් නාස් පුටු දැවුවා වූත් අභ්‍යන්තරයෙහි මකුළු දැලෙන් කිටි කිටියට වියා සගවා තැබුවා වූ රහසක් සැණින් නිරාවරණය විය. සෝගෙන් කාටෝ මියගොස් තිබිණි. අද හෝ ඊයේ හෝ පසු ගිය සතියෙහි හෝ නොව වසර ගණණාවකට පෙර මියගොස් තිබිණි.
අංක කැරකැවිය හැකි ඉපැරණි දුරකථනයක් හා 1978 වසරට අයත් පුවත්පත් රාශියක් හැරුණු කොට කාමරයේ වූයේ බ්ලැන්කට්ටුවකින් වසා පිජාමා කලිසමක් අන්දවා තැබුවා වූ දිරාපත් ඇටසැකිල්ලක් පමණි. ජපානයෙහි වයස්ගතම මිනිසා දිරාගිය ඇටසැකිල්ලක් බැව් හෙළිවිය.
කාටෝගේ දියණිය සහ මිණිපිරිය වහා අත් අඩංගුවට ගැණිනි. වැඩිදුර ප්‍රශ්ණ කිරීමේදී වර්ෂ 1978 හි නොවැම්බරයේ දිනෙක කෙතරම් දොරට තඩි බෑ මුත් පියාණෝ දොර විවර නොකළ බවත් එවකට ජීවත් වූ සිය මෑණියන්ගේ ඉල්ලීම පරිදි දොර පිටතින් අගුළු ලා සදාතනික සැතපීමෙහි සුවය ලබාදුන් බවත් අසූහැවිරිදි දියණිය හෙළි කර සිටියාය. පියාණන් නින්දෙහි සතපා තබා ජේෂ්ඨ පුරවැසි විශ්‍රාමික වැටුප අඛණ්ඩව ලබාගෙන තිබූ කාටෝවරුන් ඒ වන විට ජපන් රජයට වංචා කරතිබූ මුළු මුදල ජපන් යෙන් මිලියන 9.5කි. (ඇ.ඩොලර් 117,939ක්)
2010 හි නොවැම්බරයේ කැදවූ නඩු විභාගයේදී
සෝගෙන් කාටෝ ගේ දියණිය ටොකිමි කාටෝ වැරදිකාරිය වූ අතර ඇයට වසර දෙකහමාරක සිර දඩුවම් නියම විය. නමුත් ඉන් සියල්ල අහවර විය හැකිද?
වහාම ජපානයේ වයස්ගතම ගැහැණිය වූ 113 හැවිරිදි ෆුසා ෆුරූයා පිළිබද සොයා බැලිණි. එහිදී ෆුරූයා දියණිය පවසා සිටියේ සිය වයස්ගත මෑණියන් වසර විසිපහකින් මෙහා නොදුටු බවත් දහසකුත් වැඩ රාජකාරීන් මධ්‍යයේ ඇය පිළිබද විමසීමක් හෝ සිය මනසට නොම ආ බවත් ය. ඇය කෙසේ කොහේ හෝ වෙසෙතැයි පමණක් තමන් අපේක්ෂා කරන බවත් ඒ පිළිබද විමසා සිය වටිනා කාලය නිකරුනේ කාබාසිනියා නොකරන ලෙසත් ඇය වැඩිදුරටත් ඉල්ලා සිටියා ය.
ජපානයේ වයස්ගත මිනිසුන්ගේ වාර්තා බොහොමයක් පුස් කෑ පිටු අතර සිර වූ ලේඛණමය සත්‍යයක් බවත් මහපොළව මත එය ලැජ්ජාසහගත මිත්‍යාවක් බවත් හෙළි විය! වයස අවුරුදු සියය ඉක්ම වූ මිනිසුන් 234,354ක් පිළිබද වාර්තා වෙතත් උන්ගෙන් බොහොමයක් දෙවන ලෝක යුධ සමයේම අතුරුදන් වූවන් බැව් අනාවරණය වීමෙන් සංඛ්‍යාලේඛණ පිටු අතරේ කරවටක් ගිලි නිළධාරීහූ ඉන් හුස්ම හිර කරවාලූ භ්‍රාන්තියකට පත්විය.
ජපන් ජනගහණයෙන් 23.1% ක් වයස අවුරුදු 65 ඉක්ම වූවන් බවත් 11.1% ක් අවුරුදු 70ක් ඉක්මවූවන් බවත් වසර 2050 වනවිට ජපන් ජනගහණයෙන් තුනෙන් කොටසක් වයස්ගත මහල්ලන් වනබවත් ගණන් බලා ඇති සත්‍යයකි. උන්ගෙන් බොහොමයක් හුදෙකලාව කුඩා කාමර වල තනි වී සිටින බවත් ඇතැමුන් සිය දරුවන් දශක ගණනාවක් මෙහා වර්තමානයෙහි ඇස ගැටී නොමැති බවත් නාගරික වැසියන්ගෙන් බහුතර‍ය සිය දෙමාපියන් කොහි වේදැයි අවංකව නොදන්නා බවත් ජපනුන් පසක් කරගෙන ඇති සත්‍යයකි.
හුදෙකලා ආර්ථිකමය වර්ධනය සුන්දරය. නමුත් ඒ තුළ ඔබ වැදූ අක්මුල් සැගව යන සත්‍යය අසුන්දරය. හිරිකිතය. එනිසාම ඒ සත්‍ය උසම උස ගොඩනැගිල්ලක පාමුළ හෝ මනස්කාන්ත උමං මං කොනෙක සගවා අප කෲතීම සන්තෝෂයක් උපයා ඇත.
ඉන්න රට, යන්න හිතෙන රට මෙන් සුඛෝපභෝගී නොවිය හැක. නමුත් ඉන්න හිතෙන්නට එකමෙක හේතුවක් ඇත! ඒ අම්මාය! තාත්තාය!
මිතුරනි, හැරදා නොයන්න.
No comments:
Post a Comment